ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΑ ΚΕΛΕΡ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Δεν νοείται κοινωνική δικαιοσύνη, δίχως περιβαλλοντική

Η γερμανίδα ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομάδας των Πρασίνων, Σκα Κέλερ, μιλάει στην «Εποχή» για την σχέση των Πρασίνων με την Αριστερά, επισημαίνει ότι η περιβαλλοντική δικαιοσύνη είναι συνυφασμένη με την κοινωνική δικαιοσύνη, και αναφέρεται στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.


 Τη συνέντευξη πήρε
ο Δημήτρης Γκιβίσης

Τι θεωρείς ότι σηματοδοτεί η συμμετοχή των Οικολόγων Πράσινων στην νέα ελληνική κυβέρνηση;
Είναι η δεύτερη φορά που οι έλληνες Πράσινοι συνεργάζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συνεργασία αυτή μας έδωσε και μας δίνει τη δυνατότητα να προωθήσουμε πράσινες πολιτικές στο κοινοβούλιο και στην κυβέρνηση, όπου εκπροσωπούμαστε από τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη. Πιστεύω ακράδαντα ότι ένα νέο ξεκίνημα για την Ελλάδα μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν ληφθούν υπόψη τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Η βιώσιμη ανάπτυξη και η απασχόληση θα προκύψουν μόνο αν επενδύσουμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στον οικοτουρισμό και στην οικολογική γεωργία. Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με την περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Φυσικά, εμείς οι Πράσινοι δεν είμαστε ένα μονοθεματικό κόμμα, σε πολλά άλλα θέματα οι Πράσινοι στην Ελλάδα είναι σε συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα στην υποστήριξη των προσφύγων, στον αγώνα για θέματα κοινού ενδιαφέροντος όπως οι δημόσιες υπηρεσίες και οι δημόσιοι χώροι, όπως και στην ενίσχυση ενός πιο δημοκρατικού συμμετοχικού μοντέλου. Νομίζω ότι εμείς οι Πράσινοι συνολικά έχουμε πολλά να προσφέρουμε για ένα νέο ξεκίνημα για την Ελλάδα και θέλουμε να εμπλακούμε ενεργά σε αυτό, όπως επίσης και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Αναγκαίες οι συμμαχίες

Πώς βλέπεις τη σχέση μεταξύ των πράσινων κομμάτων και της αριστεράς σε  ευρωπαϊκό επίπεδο και πώς θεωρείς ότι μπορεί αυτή να εμπλουτιστεί;
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η συνεργασία μεταξύ των δύο ομάδων είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των πλειοψηφιών. Φυσικά, συνεργαζόμαστε κυρίως με ομάδες της αριστεράς. Η ταυτότητά μας είναι, ωστόσο, σημαντική και επίσης διαφορετική από άλλες ομάδες. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είμαστε σαφώς στην αντιπολίτευση. Είναι ο μεγάλος συνασπισμός των συντηρητικών και των σοσιαλδημοκρατών που συνήθως βρίσκει τις δικές του πλειοψηφίες. Αλλά για εμάς, το να είσαι στην αντιπολίτευση δεν σημαίνει να στέκεται στο περιθώριο και μόνο να κραυγάζεις. Θέλουμε να επηρεάζουμε ενεργά τις πολιτικές, και να αναπτύξουμε νέες ιδέες για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Πολλά πράγματα σήμερα πάνε πολύ στραβά στην Ευρώπη, όπως για παράδειγμα η λιτότητα, η διαχείριση της Ευρωζώνης, η άρνηση βοήθειας στους πρόσφυγες σε πολλές χώρες, η έλλειψη στρατηγικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η αυξανόμενη κοινωνική ανισότητα και πολλά άλλα. Αλλά εμείς πιστεύουμε ότι η Ευρώπη είναι ο χώρος για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις και πολύ συχνά η αιτία του προβλήματος είναι ότι υπάρχει πάρα πολύ μικρή ευρωπαϊκή συνεργασία. Αλλά για να οικοδομήσουμε την Ευρώπη που θέλουμε χρειαζόμαστε συμμαχίες, τόσο στο Κοινοβούλιο όσο και έξω από αυτό. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος εγκαταλείπει την ταυτότητα του ή γίνεται αόρατος, και δεν θα συμφωνήσουμε σε όλα. Αλλά στα σημεία που  συμφωνούμε, θα είμαστε πολύ πιο ισχυροί με την συνεργασία.

Με ποια στρατηγική θεωρείς ότι μπορούμε να σπάσουμε τους μεγάλους κυβερνητικούς συνασπισμούς, όπως για παράδειγμα αυτόν της Γερμανίας;
Πρώτα από όλα πρέπει για να έχουμε μια διαφορετική κυβέρνηση, να κερδίσουμε τις εκλογές. Αλλά αυτό ίσως να μην είναι αρκετό, όπως έδειξαν οι εκλογές στην Πορτογαλία.  Πρέπει να προετοιμάσουμε πιθανές συμμαχίες, ακόμα και όταν δεν επίκεινται εκλογές. Στη Γερμανία, προσπαθούμε να κάνουμε ακριβώς αυτό. Αυτό βέβαια δεν είναι εύκολο, δεδομένου ότι υπάρχουν διαφορετικές οργανώσεις που δεν συμφωνούν σε όλα, αλλά που πρέπει να εργαστούν από κοινού. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να γίνει αν βρούμε κοινό έδαφος και σε αυτή τη βάση να κάνουμε αισθητή στην κοινωνία την διαφορά μιας προοδευτικής κυβέρνησης. Ο εντοπισμός αυτής της βάσης και των σχεδίων, θα διευκολύνει επίσης να προβάλλουμε τις επιτυχίες μας αργότερα. Αυτό είναι σημαντικό, πολύ συχνά δεν είμαστε καλοί στο να επικοινωνούμε τις επιτυχίες μας, επειδή δεν ήταν «τέλειες», ή είτε επειδή η επόμενη μάχη μας τραβάει ήδη όλη την προσοχή. Αλλά η επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ευρώπη, αυτό που εμείς οι Πράσινοι κάνουμε στην Γερμανία, θα δοκιμαστεί και σε άλλες χώρες. Η πολιτική στις μέρες μας δεν μπορεί να είναι μόνο εθνική. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να είναι πρωτοπόρος σε αυτό, είναι ένα μοντέλο που θα βοηθήσει σε πετυχημένες συμμαχίες.

Περί περιβαλλοντικής δικαιοσύνης

Πώς μπορεί το αίτημα για περιβαλλοντική δικαιοσύνη να συνδυαστεί με αυτό για  κοινωνική δικαιοσύνη σήμερα που μεγάλα τμήματα των ευρωπαϊκών λαών πλήττονται από την οικονομική κρίση;
Η ανάγκη για περιβαλλοντική δικαιοσύνη είναι πλήρως συνυφασμένη με την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτά τα δύο δεν μπορεί να θεωρούνται ως χωριστά ή ακόμη και αντικρουόμενα. Είναι μια λανθασμένη αντίληψη η πεποίθηση ότι τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι κάτι που αφορά μόνο τους πλούσιους. Είναι ακριβώς το αντίθετο! Οι πλούσιοι θα έχουν πάντα τα μέσα για να εγκατασταθούν σε πράσινες περιοχές, να ζουν τα παιδιά τους στα προάστια, να αγοράζουν βιολογικά τρόφιμα, και να χρησιμοποιούν την πιο ακριβή μορφή ενέργειας. Είναι μάλλον οι φτωχοί αυτοί που υποφέρουν από την ατμοσφαιρική ρύπανση σε αστικές περιοχές, την έλλειψη χώρων πράσινου στις πόλεις, την έλλειψη μέσων μαζικής μεταφοράς, τα φυτοφάρμακα στα τρόφιμα και την έλλειψη οικονομικά προσιτής ενέργειας. Η πράσινη πεποίθηση είναι ότι όλοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν σε ένα υγιές περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, είναι η πράσινη ατζέντα που δημιουργεί τις θέσεις εργασίας για το μέλλον, είτε πρόκειται για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε για τον οικολογικό τουρισμό. Με την ιδέα μας για ένα Πράσινο New Deal, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι είναι στην πρώτη γραμμή για να συνδυαστεί η κοινωνική με την περιβαλλοντική ατζέντα. Μια δίκαιη νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος θα ωφελήσει τους πάντες, ειδικά εκείνους που δεν μπορούν να δραπετεύσουν εύκολα από τα βρώμικα κέντρα των πόλεων. Οι κακοί περιβαλλοντικοί νόμοι από την άλλη πλευρά, φέρνουν μόνο όφελος για τις εταιρείες. Κοιτάξτε το σκάνδαλο της Volkswagen: η εταιρεία είχε κάνει τεράστια κέρδη από τη μόλυνση του αέρα στις πόλεις σε όλο τον κόσμο.

Πρόκειται για ένα ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης το να αναγκάσουμε αυτόν που ρυπαίνει να πληρώνει για τη βλάβη που προκαλεί.
Όλοι λένε ότι το ζητούμενο είναι να μπει η Ευρώπη σε μια προοπτική ανάπτυξης. Ωστόσο, πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες είναι δέσμιες του χρέους. Τι μπορεί να γίνει;
Η Ευρώπη θα εισέλθει σε μια βιώσιμη οικονομική πορεία όταν θα αρχίσουν οι επενδύσεις. Αλλά όχι οποιεσδήποτε επενδύσεις. Περισσότεροι δρόμοι, περισσότερα ορυχεία ή γιγαντιαία έργα μπορούν να ενισχύσουν το ΑΕΠ βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν προσφέρουν μακροχρόνια οφέλη για κανέναν. Η επένδυση θα πρέπει να σημαίνει επένδυση για το μέλλον, σε έναν κόσμο που θέλουμε να ζούμε, όπου όλοι, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών γενεών, μπορούν να επωφεληθούν. Ο μετασχηματισμός της οικονομίας σε ένα κοινωνικό και οικολογικό μοντέλο είναι το προφανές. Περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μειώσουν το κόστος εισαγωγής ορυκτών καυσίμων, καθώς και την ενεργειακή εξάρτηση. Η δημιουργία θέσεων απασχόλησης που δίνουν στους ανθρώπους τα προς το ζην, σημαίνει ότι θα χρειάζεται λιγότερο χρήμα για την υποστήριξη των ανέργων, απλώς και μόνο επειδή θα υπάρχουν λιγότεροι άνεργοι και περισσότερες κοινωνικές εισφορές. Η επένδυση στην εκπαίδευση σημαίνει τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος της οικονομίας. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα για το πού πρέπει να επενδύσουμε. Όμως, οι επενδύσεις είναι δύσκολο να γίνουν αν υπάρχει το τεράστιο βάρος του χρέους για μια χώρα. Και σίγουρα δεν είναι δίκαιο να αφήσουμε ένα τέτοιο βάρος για τις μελλοντικές γενιές. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι χώρες δεν θα πρέπει να δανείζονται καθόλου, αλλά το χρέος θα πρέπει να είναι βιώσιμο. Στην Ελλάδα, το χρέος αποτελεί μια σοβαρή επιβάρυνση. Η ελάφρυνση του είναι απολύτως αναγκαία. Είναι απαραίτητο να δοθεί στην Ελλάδα ο χώρος να αναπνεύσει για μελλοντικές επενδύσεις, αλλά είναι επίσης αναγκαίο να εξασφαλιστεί η δικαιοσύνη. Οι έλληνες έχουν υποφέρει περισσότερο από όλους από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από τους πιστωτές. Τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι ως αντάλλαγμα και να μειώσουμε το βάρος του χρέους. Συνολικά, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέμα του χρέους δομικά στην Ευρώπη. Εμείς οι Πράσινοι προτείνουμε ένα ταμείο απόσβεσης για το παλαιό χρέος, για το οποίο θα εγγυώνται όλοι, μειώνοντας έτσι τα επιτόκια.

Αναγκαία η νόμιμη και ασφαλής είσοδος για τους πρόσφυγες

Να μιλήσουμε και για το προσφυγικό ζήτημα που το τελευταίο διάστημα είναι σε έξαρση. Ποια θα μπορούσε να είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο;
Το πρόβλημα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή σε σχέση με τους πρόσφυγες είναι η έλλειψη χώρων, αλληλεγγύης και πολιτικής βούλησης. Δυστυχώς, πολλά κράτη μέλη απλά δεν θέλουν να στεγάσουν κανέναν πρόσφυγα, ακόμα και αν έχουν νομική υποχρέωση από την Σύμβαση της Γενεύης καθώς και τους ευρωπαϊκούς νόμους για το άσυλο. Αλλά δεν είναι μόνο οι νόμοι και οι συμβάσεις που παραβιάζονται. Είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δικαιοσύνη και η ίδια η ανθρωπότητα που είναι σε κίνδυνο, όταν οι χώρες χαράζουν νέα σύνορα και ρίχνουν δακρυγόνα στους πρόσφυγες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε βασιστεί στην αλληλεγγύη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ως εκ τούτου, είναι η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μπαίνει σε αμφισβήτηση, από τις χώρες που αρνούνται να δεχτούν όσους έχουν ανάγκη. Το πρόβλημα της χωρητικότητας είναι πραγματικό, αλλά δεν είναι κάτι καινούργιο. Πάρα πολύ καιρό, οι κυβερνήσεις παρέλειπαν να αντιμετωπίσουν την έλλειψη στέγης και επεξεργασίας των αιτήσεων ασύλου, και η Κομισιόν δεν ήταν αρκετά ισχυρή στην έκκλησή τους για δράση. Τώρα πρέπει να δημιουργήσουμε αυτούς τους χώρους εν μέσω της κρίσης. Εδώ, η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει, αλλά επίσης απαιτείται δράση. Επίσης, η έλλειψη αλληλεγγύης πρέπει να επιλυθεί. Επί του παρόντος, είναι πολύ λίγες οι χώρες που ασχολούνται με την πλειονότητα των προσφύγων, ανάμεσά τους και η Ελλάδα που αποτελεί το κύριο σημείο εισόδου. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο σύστημα διανομής στην Ευρώπη που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, αλλά και στην αλληλεγγύη της προς τους ίδιους τους πρόσφυγες. Πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προτεραιότητές τους, όπως η οικογένεια, οι κοινοτικοί δεσμοί και η γλώσσα. Επειδή είναι άνθρωποι, όχι αριθμοί. Το πρόγραμμα μετεγκατάστασης είναι ένα καλό πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε μια πλήρη αναθεώρηση του συνθήκης του Δουβλίνου. Στη συνέχεια, είναι παράλογο ότι ακόμα κι αν έχουμε ένα σύστημα παροχής ασύλου στην Ευρώπη, δεν έχουμε δυνατότητες νόμιμης εισόδου για τους πρόσφυγες. Εκείνοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις βόμβες, την τρομοκρατία και την καταπίεση αναγκάζονται να διακινδυνεύουν τη ζωή τους για μια ακόμα φορά διασχίζοντας τη Μεσόγειο. Οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι λαθρέμποροι που απαιτούν εξωφρενικές τιμές για τα σαπιοκάραβα. Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα για νόμιμη και ασφαλή είσοδο για τους πρόσφυγες, για παράδειγμα, μέσω ενός ενισχυμένου προγράμματος επανεγκατάστασης και ανθρωπιστική βίζα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλες χώρες στην περιοχή της Συρίας να ασχολούνται με τα εκατομμύρια των προσφύγων και να μην παίρνουμε και εμείς το μερίδιό μας. Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε τόσους πολλούς ανθρώπους να βοηθούν τους πρόσφυγες, στην Ελλάδα, την Ουγγαρία και τη Φινλανδία. Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται την πολιτική μας υποστήριξη, αυτή είναι η πραγματική Ευρώπη, η Ευρώπη της αλληλεγγύης.

εποχή