Έρευνα του "Ανατροπέα"
Τρία θέματα θα συζητηθούν:
● Οι ομαδικές απολύσεις
● Ο συνδικαλιστικός νόμος με αιχμή τον τρόπο κήρυξης των απεργιών
● Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις
Από εκεί και πέρα, το χάος της αβεβαιότητας.
mini jobs -1 euro jobs -baggers
Αυτές είναι οι γερμανικές(Ε.Ε) και αμερικάνικες(ΔΝΤ) "μεταρυθμίσεις" στην αγορά εργασίας!
mini jobs -1 euro jobs -baggers
Αυτές είναι οι γερμανικές(Ε.Ε) και αμερικάνικες(ΔΝΤ) "μεταρυθμίσεις" στην αγορά εργασίας!
#1: Συζητήσεις στους διαδρόμους των κλιμακίων!
Ομαδικές απολύσεις:
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται αυτές που γίνονται από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από είκοσι (20) εργαζομένους, για οικονομοτεχνικούς λόγους, δηλαδή λόγους που δεν αφορούν το πρόσωπο των απολυομένων και υπερβαίνουν κάθε ημερολογιακό μήνα ορισμένα όρια.
Αναλυτικότερα:
■ Εξι εργαζόμενοι για επιχειρήσεις που απασχολούν 20-150 ανθρώπους.
■ Ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 άτομα κάθε ημερολογιακό μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζομένους.
Αν ωστόσο αναλογιστούμε ότι ένα ποσοστό που υπερβαίνει το 96% του ελληνικού επιχειρείν αφορά επιχειρήσεις στις οποίες απασχολούνται κάτω από 20 εργαζόμενοι (που σημαίνει ότι ο εργοδότης μπορεί εύκολα να απολύσει το σύνολο του προσωπικού), τότε καθίσταται προφανές ότι οι αλλαγές στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων αφορά πολύ μικρό αριθμό επιχειρήσεων.
Ουσιαστικά είναι ένα μέτρο (η άρση του προστατευτικού καθεστώτος) που θα έχει εφαρμογή στις τράπεζες αλλά και στις επιχειρήσεις του ελληνικού Δημοσίου που οδηγούνται στην ιδιωτικοποίηση, ώστε να απαλλαγούν εύκολα από το προσωπικό τους.
Συνδικαλιστικός νόμος:
Από τη μία θα εξεγερθούν οι συνδικαλιστές, αφού αναμένεται να χάσουν πολλά από τα προνόμια που τους δίνει ο εν ισχύι συνδικαλιστικός νόμος.
Από την άλλη, θα γίνει πιο δύσκολη (αλλά μόνο στα χαρτιά) η κήρυξη της απεργίας.
Αυτό που ζητούν οι δανειστές είναι η προκήρυξη μιας απεργιακής κινητοποίησης να γίνεται μεν όπως και τώρα, μέσα από τη γενική συνέλευση, αλλά για τη θετική απόκριση να λαμβάνεται το 50+1 των εγγεγραμμένων συνδικαλιστών και όχι των παρισταμένων στη γενική συνέλευση.
Ωστόσο, και εδώ δεν υφίσταται μεγάλο πρόβλημα, αφού και τώρα σε ποσοστό άνω του 98% τις αποφάσεις για την κήρυξη της απεργίας τις λαμβάνει το διοικητικό συμβούλιο ενός πρωτοβάθμιου συνδικαλιστικού σωματείου, κάτι που σημαίνει ότι είναι παράνομες.
Εντούτοις το διακύβευμα είναι τι θα γίνει με τις δευτεροβάθμιες (Ομοσπονδίες) και τις τριτοβάθμιες (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) συνδικαλιστικές οργανώσεις και αν θα συνεχίσει να έχει το Δ.Σ. την αρμοδιότητα προκήρυξης απεργίας.
Συλλογικές διαπραγματεύσεις:
Εδώ είναι όλο το ζουμί στα εργασιακά και χωρούν από την κατάργηση του 12ου (Δώρο Χριστουγέννων) και του 13ου (Δώρο Πάσχα & επίδομα αδείας) μισθού μέχρι και τη μείωση του κατώτατου μισθού σε ποσό κάτω από τα 586 ευρώ.
Το σίγουρο είναι ότι οι δανειστές θέλουν περισσότερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, με το ελληνικό υπουργείο Εργασίας να επιδιώκει να ανατρέψει αυτή την ευελιξία προτάσσοντας το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
Το θέμα αναμένεται να λύσει η 9μελής επιτροπή εμπειρογνωμόνων που έχει συσταθεί προκειμένου να γνωμοδοτήσει για το ποιες είναι οι βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές (ευελιξία που θέλουν οι θεσμοί ή η προστασία του εισοδήματος και των εργαζομένων που θεσπίζει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο).
Εδώ όμως έχουμε βάλει αυτογκόλ αφού με απόφαση Κατρούγκαλου μετέχει μόνον ένας Ελληνας.
Πάντως αν περάσει η νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης άποψη των δανειστών, τότε θα δούμε την επέκταση νέων μορφών απασχόλησης, όπως οι mini jobs.
Αυτό που θεωρείται βέβαιο ότι θα παραμείνει είναι η κατάργηση των αρχών της ευνοϊκότερης για τους εργαζομένους ρύθμισης και της επέκτασης μιας σύμβασης σε εργοδότες που δεν μετέχουν στο συνδικαλιστικό εργοδοτικό όργανο που υπέγραψε μία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Επίσης καθίσταται σίγουρο ότι θα παραμείνει το πάγωμα των τριετιών.
Ούτε λόγος βέβαια για συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων που να αφορούν τον κατώτατο μισθό (οι δανειστές που έχουν και το δικαίωμα του βέτο δεν δέχονται ούτε να συζητήσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, να φύγει δηλαδή η αρμοδιότητα από τον εκάστοτε υπουργό).
Ωστόσο, όλα αυτά δεν έχουν συζητηθεί σε επίσημο και ανεπίσημο επίπεδο της κυβέρνησης με τους δανειστές, αλλά αποτελούν συζητήσεις -κυρίως διαδρόμου- μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων…
του Τζώρτζη Ρούσσου, efsyn.gr
----------------
#2: mini jobs -1 euro jobs -baggers
Είναι απλό. Η Γερμανία έφτασε στο ιστορικό χαμηλό ποσοστό ανεργίας του 6,8%, κάνοντας αόρατους τους ανέργους και πραγματοποιώντας στα μουγκά τη μεγαλύτερη αλλαγή προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν το έκανε τώρα, το κάνει συστηματικά τα τελευταία 10 χρόνια. Απλώς τότε ήταν παχιές οι μύγες και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν ασχολούνταν με το γερμανικό «θαύμα». Τώρα, όμως, που έσφιξαν τα γάλατα, άλλοι διαμαρτύρονται για αθέμιτο ανταγωνισμό όπως το Βέλγιο που πρόσφατα προέβη σε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις γερμανικές «μίνι θέσεις εργασίας», υποστηρίζοντας ότι υπονομεύουν τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού και άλλοι, καλή ώρα εμείς, θα το εφαρμόσουμε για τη «σωτηρία» της πατρίδας.
Η πιο διαδεδομένος θεσμός στη Γερμανία είναι η λεγόμενη «μικροεργασία» (mini job) στην οποία απασχολούνται 7,8 εκατομμύρια στη Γερμανία και η «εργασία του 1 ευρώ την ώρα» (1 euro job).
Τα αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι τα εξής:
-πέφτουν διαρκώς τα ποσοστά ανεργίας αφού πλέον ακόμα και όσοι εργάζονται για 1 ευρώ την ώρα δεν θεωρούνται άνεργοι
-τα κονδύλια μεταφέρονται από το ταμείο ανεργίας στο ταμείο επιδότησης νεόπτωχων
-δημιουργούνται θέσεις εργασίας προσωρινής απασχόλησης με εργαζομένους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
-καθιερώνεται μισθός 400 ευρώ το μήνα χωρίς φορολογία και χωρίς παράλληλα την καθιέρωση ανώτατου ορίου ωρών εργασίας την εβδομάδα
-οι κανονικές δουλειές «σπάνε» σε δουλειές μερικής απασχόλησης αφού οι εργοδότες συν τοις άλλος για τα mini-jobs πληρώνουν αισθητά λιγότερες εισφορές
1euro jobs
Πρόκειται για «καλοπληρωμένη» εργασία που προσφέρεται σε ανέργους και ιδίως μακροχρόνια ανέργους κάτω από τον μανδύα της παροχής «κοινωνικών υπηρεσιών». Οι άνεργοι πληρώνονται με 1 ευρώ την ώρα για εργασία έως 30 ώρες την εβδομάδα για διάστημα 6 μηνών. Το σχέδιο περνά μέσα από εταιρείες εργολάβους που προωθούν τους εργαζόμενους σε θέσεις εργασίας κοινωφελούς σημασίας που δεν καλύπτουν κανονικά αμοιβόμενες θέσεις. Ο άνεργος δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τη θέση «εργασίας» αφού κινδυνεύει να χάσει μέρος του επιδόματος ανεργίας ή άλλα προνομιακά επιδόματα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μια παραλλαγή του συστήματος με προσλήψεις μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, που υλοποιούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι μισθοί δεν είναι του ενός ευρώ την ώρα αλλά το 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για διάστημα 5 μηνών χωρίς δυνατότητα κατοχύρωσης εργασιακού δικαιώματος.
0 ευρώ την ώρα
Ναι, υπάρχει και αυτός ο «θεσμός» διαδομένος ευρέως στις ΗΠΑ . Με 0 ευρώ την ώρα εργάζονται οι λεγόμενοι baggers, νέοι και νέες που στέκονται στα ταμεία των σούπερ μάρκετ και βάζουν τα προϊόντα των πελατών στις σακούλες. Η συμφωνία είναι ότι δεν πληρώνονται από το σούπερ μάρκετ αλλά από τα φιλοδωρήματα των πελατών. Η τελευταία εξέλιξη λένε ότι είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Επειδή στην Ευρώπη οι baggers είναι μια κατηγορία «εργαζομένων» που δεν υπάρχει αφού βοήθεια στους πελάτες προσφέρουν εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, κάποιοι ευφάνταστοι επιχειρηματίες σκέφτηκαν το εξής. Νοικιάζουν στα σούπερ μάρκετ baggers προς 3 ευρώ την ώρα και οι νέοι και οι νέες που δουλεύουν πληρώνονται μόνον από τα φιλοδωρήματα. Με τον τρόπο αυτό τα σούπερ μάρκετ δεν «χαραμίζουν» εργαζομένους σε αυτό το πόστο αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν μόνον τις ώρες αιχμής τους baggers χωρίς να πληρώνουν μισθό, εισφορές κλπ.
Δεν το έκανε τώρα, το κάνει συστηματικά τα τελευταία 10 χρόνια. Απλώς τότε ήταν παχιές οι μύγες και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν ασχολούνταν με το γερμανικό «θαύμα». Τώρα, όμως, που έσφιξαν τα γάλατα, άλλοι διαμαρτύρονται για αθέμιτο ανταγωνισμό όπως το Βέλγιο που πρόσφατα προέβη σε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις γερμανικές «μίνι θέσεις εργασίας», υποστηρίζοντας ότι υπονομεύουν τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού και άλλοι, καλή ώρα εμείς, θα το εφαρμόσουμε για τη «σωτηρία» της πατρίδας.
Η πιο διαδεδομένος θεσμός στη Γερμανία είναι η λεγόμενη «μικροεργασία» (mini job) στην οποία απασχολούνται 7,8 εκατομμύρια στη Γερμανία και η «εργασία του 1 ευρώ την ώρα» (1 euro job).
Τα αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι τα εξής:
-πέφτουν διαρκώς τα ποσοστά ανεργίας αφού πλέον ακόμα και όσοι εργάζονται για 1 ευρώ την ώρα δεν θεωρούνται άνεργοι
-τα κονδύλια μεταφέρονται από το ταμείο ανεργίας στο ταμείο επιδότησης νεόπτωχων
-δημιουργούνται θέσεις εργασίας προσωρινής απασχόλησης με εργαζομένους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
-καθιερώνεται μισθός 400 ευρώ το μήνα χωρίς φορολογία και χωρίς παράλληλα την καθιέρωση ανώτατου ορίου ωρών εργασίας την εβδομάδα
-οι κανονικές δουλειές «σπάνε» σε δουλειές μερικής απασχόλησης αφού οι εργοδότες συν τοις άλλος για τα mini-jobs πληρώνουν αισθητά λιγότερες εισφορές
1euro jobs
Πρόκειται για «καλοπληρωμένη» εργασία που προσφέρεται σε ανέργους και ιδίως μακροχρόνια ανέργους κάτω από τον μανδύα της παροχής «κοινωνικών υπηρεσιών». Οι άνεργοι πληρώνονται με 1 ευρώ την ώρα για εργασία έως 30 ώρες την εβδομάδα για διάστημα 6 μηνών. Το σχέδιο περνά μέσα από εταιρείες εργολάβους που προωθούν τους εργαζόμενους σε θέσεις εργασίας κοινωφελούς σημασίας που δεν καλύπτουν κανονικά αμοιβόμενες θέσεις. Ο άνεργος δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τη θέση «εργασίας» αφού κινδυνεύει να χάσει μέρος του επιδόματος ανεργίας ή άλλα προνομιακά επιδόματα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μια παραλλαγή του συστήματος με προσλήψεις μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, που υλοποιούν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι μισθοί δεν είναι του ενός ευρώ την ώρα αλλά το 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για διάστημα 5 μηνών χωρίς δυνατότητα κατοχύρωσης εργασιακού δικαιώματος.
0 ευρώ την ώρα
Ναι, υπάρχει και αυτός ο «θεσμός» διαδομένος ευρέως στις ΗΠΑ . Με 0 ευρώ την ώρα εργάζονται οι λεγόμενοι baggers, νέοι και νέες που στέκονται στα ταμεία των σούπερ μάρκετ και βάζουν τα προϊόντα των πελατών στις σακούλες. Η συμφωνία είναι ότι δεν πληρώνονται από το σούπερ μάρκετ αλλά από τα φιλοδωρήματα των πελατών. Η τελευταία εξέλιξη λένε ότι είναι γερμανικής εμπνεύσεως. Επειδή στην Ευρώπη οι baggers είναι μια κατηγορία «εργαζομένων» που δεν υπάρχει αφού βοήθεια στους πελάτες προσφέρουν εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, κάποιοι ευφάνταστοι επιχειρηματίες σκέφτηκαν το εξής. Νοικιάζουν στα σούπερ μάρκετ baggers προς 3 ευρώ την ώρα και οι νέοι και οι νέες που δουλεύουν πληρώνονται μόνον από τα φιλοδωρήματα. Με τον τρόπο αυτό τα σούπερ μάρκετ δεν «χαραμίζουν» εργαζομένους σε αυτό το πόστο αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν μόνον τις ώρες αιχμής τους baggers χωρίς να πληρώνουν μισθό, εισφορές κλπ.
2.7.2013 / ΒAΛΙΑ ΜΠΑΖΟΥ topontiki.gr
-------------------
#3:Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ-ΒΙΩΜΑΤΑ
Η αποτίμηση του μοντέλου ευέλικτης απασχόλησης που επέβαλε το Βερολίνο μετά την επανένωση. Οι ανισότητες που δημιούργησε και πώς τόνωσε την παραγωγικότητα. Ο δημόσιος διάλογος που άνοιξε στη χώρα.
Όταν είναι γεμάτα τα απογεύματα στο οικογενειακό ξενοδοχείο του Jonny Sauerwein στη Σαξονία, εκείνος μπορεί να απασχολήσει περισσότερα εργατικά χέρια. Ανάμεσα στα εννέα μέλη του δυναμικού του υπάρχουν δύο «mini-jobbers», που δεν δουλεύουν με σταθερό ωράριο αλλά μόνο όταν προκύπτει ανάγκη.
«Σχεδιάζουμε εκ των προτέρων και όταν έχουμε συγκεκριμένες εκδηλώσεις στο ημερολόγιο -όπως ένα οικογενειακό πάρτι ή μια συγκέντρωση συναδέλφων-, μπορούμε τότε να απασχολήσουμε τους mini-jobbers», είπε ο κ. Sauerwein.
Πριν από μία δεκαετία, η υψηλή ανεργία και η ασθενής ανάπτυξη κατέστησαν τη Γερμανία τον «άρρωστο της Ευρώπης», αλλά σήμερα η ακμάζουσα οικονομία της προβλέπεται να αναπτυχθεί κατά 2,1 φέτος και το ποσοστό της ανεργίας της, του 4,7%, προκαλεί τον φθόνο στους Ευρωπαίους γείτονές της.
Οι mini-jobs είναι εμβληματικές των μεταρρυθμίσεων στην εργασία, οι οποίες έχουν βοηθήσει στο να ανακουφιστεί η ανεργία και να τονωθεί η παραγωγικότητα στη Γερμανία, παρέχοντας, λένε οι υποστηρικτές τους, μια απαραίτητη δικλείδα ασφαλείας για μία ιδιαίτερα οργανωμένη οικονομία. Περισσότεροι από 6 εκατ. άνθρωποι, πολλοί από αυτούς φοιτητές και συνταξιούχοι που εργάζονται στον τομέα των υπηρεσιών, κερδίζουν μέχρι και 450 ευρώ τον μήνα, χωρίς φορολογία και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν γίνει πρότυπο για την υπόλοιπη Ευρώπη: Οι mini-jobs έχει εξαχθεί στην Ισπανία ως los minijobs. «Η Γερμανία έχει θεσπίσει μία τάση όταν πρόκειται για τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας», είπε ο Andreas Rees, Γερμανός οικονομολόγος στην τράπεζα UniCredit.
Αλλά εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια από την εισαγωγή των μεταρρυθμίσεων Hartz του καγκελάριου Gerhard Schroeder, ακόμη μαίνεται η διαμάχη σχετικά με τον αντίκτυπό τους. Καθώς η εργασία γίνεται πιο επισφαλής στην Ευρώπη και οι χτυπημένες από την κρίση οικονομίες αντλούν την έμπνευσή τους από την εμπειρία της Γερμανίας, κάποιες από τις πλέον χαρακτηριστικές μεταρρυθμίσεις του Βερολίνου μπορεί να καταργηθούν.
Οι μεταρρυθμίσεις του 2003 κάλυψαν μία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις της Γερμανίας, η οποία ξεκίνησε όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου και αυξήθηκε η ανεργία. Οι μεταρρυθμίσεις περιλάμβαναν την εισαγωγή των mini-jobs και τη χαλάρωση των περιορισμών στην προσωρινή εργασία. Έγινε ευκολότερο για τις μικρές επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν και να απολύουν, και οι άνεργοι μπορούσαν να διεκδικήσουν τα επιδόματα μόνο 12 μηνών, ενώ πριν ήταν στα τρία έτη.
Την ίδια στιγμή, η άφιξη του ανταγωνισμού από την ανατολική Ευρώπη δυνάμωσε τη διαπραγματευτική ισχύ των εργοδοτών. Ο Jörg Krämer, οικονομολόγος της Commerzbank, είπε: «Οι συμφωνίες χτυπήθηκαν με τα συμβούλια των εργαζομένων -μπορούμε να μετατοπίσουμε την παραγωγή μας στην ανατολική Ευρώπη, ή μπορούμε να συμφωνήσουμε για ελαστικότητα στην εργασία και σε αντάλλαγμα να εγγυηθούμε την απασχόληση».
Αλλά καθώς εισήχθησαν οι μεταρρυθμίσεις, άνοιξε ένα χάσμα ανάμεσα στους λιγότερο καταρτισμένους εργαζομένους και τους περισσότερο καταρτισμένους ομολόγους τους. Οι καλύτερα αμειβόμενοι είδαν τον μισθό τους να ανεβαίνει κατά 25% μεταξύ 1999 και 2000, ενώ το χαμηλότερο πέμπτο των εργαζομένων σε θέσεις πλήρους απασχόλησης με κοινωνική ασφάλιση είδε το δικό του να αυξάνεται κατά 7,5%, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας της Γερμανίας. Την ίδια στιγμή, τα γερμανικά αγαθά έγιναν πιο ανταγωνιστικά στην τιμή, σημείωσε ο ΟΟΣΑ, συνδράμοντας μία αύξηση της παραγωγικότητας της τάξης του 1,1% ετησίως, μεταξύ 2000 και 2012.
«Το συνολικό αποτέλεσμα (αυτών των μεταρρυθμίσεων) ήταν: α) Περιορισμός στους μισθούς, β) μία διάκριση μισθών και γ) μια τεράστια ελαστικοποίηση των ωρών εργασίας», είπε ο κ. Krämer. «Αυτό είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία του (κατά τη διάρκεια της κρίσης) το 2008, 2009, όταν οι επιχειρήσεις μετά βίας απέλυαν κάποιον, αλλά μείωναν τις κατά κεφαλήν ώρες εργασίας».
Ενώ ο ΟΟΣΑ λέει ότι η προστασία της απασχόλησης στη Γερμανία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στους εργαζόμενους σε μόνιμες θέσεις, παραμένει υψηλότερη σε σχέση με τη Γαλλία και την Ισπανία, αυτές οι μεταρρυθμίσεις επιτεύχθηκαν, λένε οι κριτικοί, με το κόστος μίας αυξανόμενα άνισης κοινωνίας. Ο τομέας των χαμηλόμισθων της Γερμανίας –που ορίζεται ως εκείνους που κερδίζουν δύο τρίτα του μέσου μισθού- αυξήθηκε από 16% του εργατικού δυναμικού στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στο 22% μέχρι το 2009.
Η Annelie Buntenbach, μέλος του συμβουλίου της GDB, της Συνομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων, είπε: «(Οι μεταρρυθμίσεις) οδήγησαν σε μισθούς με τους οποίους δεν μπορεί να ζήσει κάποιος και σε εργασιακές σχέσεις που είναι αβέβαιες».
Ο δημόσιος διάλογος σχετικά με την ανισότητα άφησε το στίγμα του στις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές και είχε ως αποτέλεσμα την εισαγωγή φέτος ενός κατώτατου μισθού 8,50 ευρώ την ώρα, ένα επίπεδο αμοιβής που καθιστά κάποιους mini-jobbers ικανούς να έχουν κοινωνική ασφάλιση.
Ο αριθμός των mini-jobs μειώθηκε κατά 200.000, από 6,85 εκατ. στα τέλη του περασμένου έτους σε 6,6 εκατ. τον φετινό Μάρτιο, είπε ο Karl Brenke, οικονομολόγος με ειδίκευση στην αγορά εργασίας, στο οικονομικό ινστιτούτο DIW.
Περαιτέρω αλλαγές στις μεταρρυθμίσεις Hartz είναι πιθανό να γίνουν. Η υπουργός Εργασίας της Γερμανίας, Andrea Nahles, σοσιαλδημοκράτης, ετοιμάζεται να εισάγει νομοθεσία για να περιορίσει τις συμβάσεις προσωρινής εργασίας. Η υπουργός είπε ότι ο συνασπισμός της κ. Merkel «θα κάνει την προσωρινή εργασία, καλή εργασία».
Για τη Monika Riechel, 60 ετών, μία συνταξιούχο πρώην τραπεζική υπάλληλο στο Βερολίνο, μία mini-job ήταν ένας τρόπος για να επιστρέψει στη δουλειά ενώ θα της έμενε αρκετός χρόνος για να δει τα εγγόνια της και να φροντίσει την ηλικιωμένη μητέρα της. Είπε: «Είναι περισσότερα χρήματα για ελεύθερο χρόνο. Τα χρησιμοποιώ για να πάω σε συναυλίες, για να φάω έξω και να πάω σινεμά. Κάνω πολλά από αυτά, οπότε είναι χρήσιμα».
Αλλά για κάποιους, η εμπειρία της εργασίας με συμβάσεις μειωμένων ωρών είναι βαθιά αποκαρδιωτική».
Ένας φοιτητής που εργάζεται part time σε μία νέα τεχνολογική επιχείρηση στο Βερολίνο είπε ότι πολλοί από τους συναδέλφους του παλεύουν σκληρά για να τα βγάλουν πέρα.
Ο υπάλληλος στη νέα επιχείρηση, ο οποίος ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος, είπε: «Είμαστε με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται -ή όχι- κάθε έξι μήνες. Ο εργοδότης μου το κάνει αυτό για να διατηρήσει ένα ευέλικτο εργατικό δυναμικό (...) Όπως μπορείτε να φανταστείτε, βάζει τους εργαζόμενους σε μία πολύ επισφαλή κατάσταση».
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.-euro2day.gr
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.-euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ο Αυτοσεβασμός, σε κάνει Δημοκράτη!